باران چنگ می زند بر پنجره غبار گرفته اتاقم
پنجره را می گشایم به امید نسیمی از جانب تو
باد نفسش را رها می سازد بر تن توری پنجره
و هوای تو را بر تن من،می پوشاند
گنجشک ها می رقصند و می خوانند
و در این وادی
گوشهایم عاشق می شوند در اوج صدای تو
و امروز،روزم را تو ساختی
تو بودی،تو خواندی در من!
این دعای من است از برای تو..
خبر مرگ مرا با تو چه کس مي گويد؟
آن زمان که خبر مرگ مرا
از کسي مي شنوي روي تو را
کاشکي مي ديدم.
شانه بالا زدنت را
_ بي قيد
_
وتکان دادن دستت که
_ مهم نيست زياد
_
وتکان دادن سر را که
_عجيب!
عاقبت مرد؟
_افسوس!
کاشکي مي ديدم!
من به خود مي گويم:
چه کسي باور کرد
جنگل جان مرا
آتش عشق تو خاکستر کرد؟
تو می گفتی اگر رفتم حلالم کن غمی دارم
برو!
باشد، ولی من هم خدا و عالمی دارم
برو!
باشد، ولی شبها اگر دیدی بد آهنگ است
بدان من گریه می کردم از این دنیا دلم تنگ است
من از دنیا گله دارم، که از مهر تو کم دارم
ببین!
خواهشي دارم، مرا در خود کمی حل کن
نگو رفتم، خداحافظ، کمی دیگر معطل کن...
تو بودی...